जिगु बिन्ति

कवि दुर्गालाल श्रेष्ठ

सुंक छकः द्यन्य, लीमत्य बाबा

अय् चिन्तन, दः लीमत्य छं

नय्धुन, त्वनेधुन, मन्त मगागु

अय् पापी द तीमत्य छं

बिन्ति, छझाः जक जुसां म्हन्यब्यु

म्हगसय् जक सां तन्यब्यु जितः,

ज्वलय् मखंसां म्वाःल छुयाय् ज्यु

द्यना न्ह्यलय्सां खन्यब्यु जितः ।

खन्यब्यु जितः अय् बाबा, खन्यब्यु

मिलिक्क हे थजु थःत थमं,

सिगु इलय्सां ख्वय्ब्यु छझाः दः

थःत थमं हे लुमं लुमं ।

निफुति

–कवि दुर्गालाल श्रेष्ठ

ने. सं.१०७६

छनं बिन्दु जिनं बिन्दु

जर्जर बँय् लः फुति निफुति

पले हलं तिकि नंगु ।

छं मन दु जिनं मन दु

सिन्धु मखु कि निगू बिन्दुयां

खालि छधोजक ज्वीगु ।

जि वय् छनं थुखे वैब्यु

ववं हे छधो ज्वी मफु सा

म्वाल मजुल छु लगेजू ।

सुनावनी, वनं छुनिंछु

क्वेयां च्वे, धोयां धी ज्वी

पाइगु मेगु छु हे दु ।

मू ज्यात गथु नं मतिनाया स्वाँ या

दुबिना स्वया जीं, लना लना स्वया

मू छु जुइ उगु मतिनाया स्वाँया

येय्चा जक सा, मय् व मतिना नं

यः हे मयः उगु हावलासा जक सा

लंके मफुगु छगु ल्वय् घाना तया

झ्यातुया च्वंगु दुनेया जीगु ‘जी’

जः त्वया च्वंगु खना जीं मतिनाय्

त्राण बिइफुगु ल्वय् व पाखेँ

मतिना येति जव वासः जुया बिइ

‘जी’ गना वनी, सुना सुना वनी

‘जी’ तनि गुवले सुच्चुक नुगलं

उवले हे दै मू व स्वाँया

नुगः निगु मखु, जीं स्यु छं नं स्यु

जीगु ‘जी’ तन अन छंगु ‘छ’

मतिना सवा ताइ उवले हे तिनी

सार मनु जुनी जुगु थें चाइ

सत्य व ख्वखना, जः व ख्यू खः

‘जी’ तने धुनेवं, सत्य खनावै

मतिना ल्यनी, दक्व येय्चा प्वनी

ख्वय्त माःगु फुक्क हेतु तनी

सत्य वहे खः, जगतया हिलासु

नाप्पं थौं झी, न्ह्यावलें गन दै

सीगू जी न्यना नं, ख्वय् छं मवय्मा

जः या न्ह्यो नं, गनं ख्युँ च्वने फइ

मतिनाया ह्वःगु व स्वाँचा छफ्वः

स्वाँ छफ्वः हे , जक दु जिके न्है

दुने नुगःया दुने दुने ह्वःगु

थःम्हं हे उगु मखना च्वँगु

ह्वःगु जुया च्वन दुने दुने जिगु

ह्वःगु व दै धका ब्वनागु, न्यनागु

दुमस्वया थः दुने, पत्यार मजुया

ह्वय् ब्यात, पिब्वल व, पनेगु जीं गथे फै

ह्वल गुम्हस्या लागि, गथे वं खनजुइ

नतमस्तक जी, लल्हानाच्वना

मतिनाया ह्वःगु व स्वाँचा छफ्वः

गथु गुजाम्ह जुइ, धाय् मसम्ह

स्वाँया पलेसा काय्गु छु जुइ

लः ल्हाय्वं हे जाःथे जुया वल

भर भर भर भय बिइक दासि

अहो ! गुज्यागु थ्व धाय् हे मसःगु

येति मतिनाया उलि मछि