जानु छ एक दिन सबले छोडेर

जानु छ एक दिन सबले छोडेर ।
कर्मफलको झोली बोकेर ।

ब्रम्हाण्डको अन्धकारले झ्याम्मै तिमीलार्इ छोप्छ ।
राम सम्झ, राम सम्झ कानमा कोहि बोल्छ ।
उडी जान्छ सब होस् हवास्, हरे शिव ।
त्यो बेलाको याद गर ।
जानु छ  .....

बाल्यकाल उरण्ठेउलो बनी बिते दिन ।
युवाबेला कमाइधमाइ भोग विलासमा लीन ।
बृद्धबेला अागन भो परदेश, हरे शिव ।
त्यो बेलाको याद गर ।
जानु छ ....

इन्द्रिय ग्लानि भर्इ मूढ हुनुपर्छ । ्
थुपारेको सम्पत्तिले कसलार्इ के नै गर्छ ।
सन्तान तिम्रा घिन-घिनउँछन्, हरे शिव
त्यो बेलाको याद गर ।
जानु छ ...

चित्त दुख्ने जहान परिवार सबै रून थाल्छन् ।
छर-छिमेकि बाँसमाथि शरीर कस्न लाग्छन् ।
अाउँछ दिन त्यो पक्के जीवनमा, हरे शिव ।
त्यो बेलाको याद गर ।
जानु छ ....

झी रोगी तिनि

पीर दुःख अति झ्यातुगु जीवन मयल थ्व ला अन्याः जुल बाः ।
सिच्चुक नुगलं बुद्ध लुमंकाः वचनामृतया थ्वीक्य सवाः ।
थॏ थ्व जुनी थुलि दुःख धाःसा वैगु जुनी झं गुलि जक ज्वी ।
तःजिगु वैभवया खँ छखे ति, थॏया थुलि नं दुर्लभ ज्वी ।

थॏ रोगी झी, रोग अविद्या वासः ज्ञाँ खः माःगु त्वने ।
स्वामा गंकाः, हा चन्य धुंका चां जक फै मखु वैत थने ।
स्वाँ व सिन्हः व किगलं कयेकाः धुं व इतालं कुं गयेकाः ।
पूजा धाधां ज्वी धुन झीपिं गुरूया सत्य लँ तोफीकाः ।

सीकं चायक वा मथुयाः नं थॏतले गुलिनं द्वंक्य धुन
बुद्ध लुमंका वा पाफयेके द्वंगु लिस काय् मखुत हनं ।
खसुतिं दायेकाः स्वाँ नी जू थेँ मन नी ज्वीके शील लखँ ।
स्वच्छ पवित्रगु नुगलं याकनं भाःपी थुजिक बुद्ध वचं ।



च्वमी - लाभरत्न तुलाधर

आनन्दभूमि, बु.सं. २५६१, वि.सं. २०७४ ल्हुति पुन्हि वर्ष ४५ अंक १२ स प्रकाशित